LIEFDESBRIEF | FRIDA KAHLO

Lieve Frida,

Ik denk dat ik verliefd op je ben, of in ieder geval heel veel van je hou. Op je werk en op je passie voor het leven. Een jaar of tien geleden kwam ik je voor het eerst tegen, ik geloof gewoon op het internet. Het waren de tijden voor Tinder, Inner Circle en alle andere vormen van online datingapps die er tegenwoordig bestaan. Niet dat je die nodig zou hebben, want er waren op dat moment al talloze documentaires en films over je gemaakt die een beter beeld van je schetsten dan een reeks foto's en catchy tagline ooit zullen kunnen doen. Daarbij bestonden die apps nog niet en maakte je vroege dood het er ook niet makkelijker op je te ontmoeten.

Ik bekeek een aantal van je werken en vond ze net zo schokkend als fascinerend. Wat ik op dat moment nog niet wist, is dat je me dat eerste half uur dat ik je zag al vertelde over een reeks miskramen, een turbulent huwelijk en een kapotte ruggengraat als gevolg van een busongeluk op je 19e. Maar aangezien je zelf de hoofrol speelt in de meeste van je schilderijen, had ik wel al een vermoeden. Hoe dan ook, je had me met je openheid en bij de toen nog florerende Free Record Shop kocht ik de film Frida.

Helemaal alleen heb ik die bekeken. Ademloos. Mijn leven als vrolijke politicologiestudent leek bij dat van jou in het niet te vallen. Een kabbelend beekje, waarvan we nog maar eens moesten zien of het een rivier zou worden. Jij daarentegen, nam het heft in eigen handen. Had na je revalidatie op je 21e de ballen om je werk te laten zien aan Mexico's beste muurschilder - Diego Rivera - en ging in pak op de foto. Als de mexicaanse evenknie van Coco Chanel - maar dan nog stoerder - en het kon je geen reet schelen wat anderen daarvan dachten. In ieder geval was het me duidelijk dat ook ik moest ontsnappen uit mijn veilige studentenkooi, als ik ook maar iets van het leven wilde zien.

Tien jaar later weet ik nog steeds niet precies waar mijn leven heen gaat, maar volgens mij wist jij dat ook niet persé. Ik heb ontdekt dat waar het om gaat is dat je het leven met passie leeft, je de dingen neemt zoals ze komen en het het fijnst is als je op de troepen vooruit loopt. Dan komt het wel goed. Daar wil ik je voor bedanken Frida, want jij was mijn wake-up call en ik denk ook die van vele anderen.

En hoewel het me fantastisch lijkt om je in levende lijve te zien roken in een Daft Punk shirtje, is het misschien ook maar goed dat we elkaar nooit gaan ontmoeten. Op deze manier kan niemand mijn beeld van jou verstoren en dat is wel fijn zo. Viva la Vida!

Liefs, Floor

***

Illustratie door Fab Ciraolo.

#kunstenaar #column