AMSTERDAM | VRIEND VAN BAVINK

Floor Eizema
12 jul 2015
3 minuten om te lezen

Als ik mijn fiets op slot zet voor de Jezuïtenkerk op de Raamgracht, verwacht ik niet veel van de expo die zich achter de wapperende vlag bij de ingang ophoudt. Van de beschrijving in het Facebook event begreep ik al niet veel en als ik er binnen stap ruikt het er een beetje vies. Net als ik me begin te excuseren aan mijn reisgenoot, zie ik een zaal met schilderijen. Ze staan gewoon op de grond, alsof ze wachten om opgeruimd te worden. Namen van de kunstenaars staan er niet bij, maar ik ben verrast door wat er op de schilderijen staat. Een lekkere portie 'straatkunst', vol met details, felle kleuren en cartoonesque elementen. Mijn favoriet is een neon kleurig schilderij in oranje en roze. Ik weet nog steeds niet wie het geschilderd heeft.*

[Rather read this in English? Check Bloggernet.]

GALERIE VRIEND VAN BAVINK

De trap naar boven leidt ons tot de rest van de expo met werken van Vriend van Bavink, een galerie in de broedplaats aan de Geldersekade op de Wallen. Van oudsher een gedoogzone, waar junkies, dealers, hoeren en andere karakters hun ding konden doen. Tot de start van 1012, het prestigeproject van de Gemeente met als hoogtepunt het verrijken van Dikke Charles. Maar dat terzijde. Vandaag geven ze op locatie een preview van de tentoonstelling Retro Perspectieve: The Range of the Eye. Dat wil zeggen een voorzichtige preview van seizoen 2015/16 en een terugblik op tentoonstellingen uit 2014.

SCHILDERRIJEN, FOTOGRAFIE EN DRAADKUNST

Met werken van Aukje Dekker, Theo Wesselo, Jerry Kowalsky, Noël Loozen, Steven de Peven, Dim Balsem, Marc Faasse, G4, Menno Schenk, Aldert Mantje, Edwin de Koeyer, Ralph de Lange, Arturo Desimone en Matthijs Booij wentelt de Vriend van Bavink zich in schilder- en fotografietalent. Daarbij een speciale vermelding voor de draadkunst van Ralf Westerhof, die in een hoekje van de zaal een gezicht laat zien opgebouwd uit - althans zo lijkt het - 3D potloodlijnen. Een goed voorbeeld van hoe simpel genialiteit kan lijken.

Het werk van fotograaf Marc Faasse spreekt me aan. Marc fotografeert (Amsterdamse) pleinen en straten van bovenaf en knutselt daar later eigen werkelijkheden van. Oneerbiedig doet het me denken aan de volwassen versie van Waar is Wally, zoveel gebeurt er op de foto's. Maar waar bij Wally de chaos van Wally je gek maakt, nodigt de rust van Marc je uit om te blijven kijken.

Het werk van Menno Schenk is mijn favoriet. Dat is natuurlijk te herleiden naar smaak - kleurige schilderijen met duidelijke vlakken vind ik nu eenmaal vaak mooi - maar het doet me ook denken aan Robert Zandvliets werken uit de jaren '90. Alledaagse voorwerpen, zo afgebeeld dat ze bijna abstract worden terwijl ze tegelijkertijd herkenbaar zijn. Zandvliet deed het met haarspelden, televisies en chocoladerepen, Menno doet het met onderkanten van melkpakken. Althans, ik denk dat het onderkanten van melkpakken zijn. Of pakken sap. Hoe dan ook zijn het lichte, vrolijke schilderijen die je een onverwachte schoonheid laten zien.

CHECK HET ZELF

De expo in de Jezuïtenkerk is niet meer, maar galerie Vriend van Bavink wel. Hou de galerie dus in de gaten de komende tijd.

Locatie: Geldersekade 58

Website: vriendvanbavink.nl

* Ondertussen weet ik dat het doek geschilderd is door G4, het kunstenaarscollectief van Menno Schenk, Aldert Mantje, Toon den Heijer en Peter Kempff.